మహమ్మదు జీవితం – సైతాను సందేశం (Satanic Verses)

మహమ్మదు నలభైనాలుగు సంవత్సరాల వయస్సు వచ్చేసరికి తనకు ఏ దయ్యమూ సోకలేదని, తాను ప్రవక్తనని నమ్మకం కలిగింది. తన మతానికి ఇస్లాం అని నామకరణం చేసాడు. తన మతంలో చేరిన వారందరినీ ముస్లిములు/ముసల్మానులు అని పిలువమన్నాడు. తన దైవం అల్లా అని చెప్పాడు. ఈ అల్లా కాబాలో ప్రధాన దేవుడే, కానీ మహమ్మదు మిగతా దేవతలెవ్వరినీ అంగీకరించలేదు. తనకు వస్తున్న సందేశాలు దైవం నుంచి వస్తున్నవి అని, దయ్యాలనుంచి కాదని తనను తాను నమ్మడానికి నాలుగు సంవత్సరాలు పట్టింది. మహమ్మదు అలా నమ్మడానికి ఖదీజా ఎంతో సహాయసహకారాలు చేసింది. ఈ సందేశాలు మహమ్మదు చెబితే మనం నమ్మాల్సిందే కానీ నిజంగా అవి దేవుడినుంచి వస్తున్న సందేశాలని మనకు ఇతరత్రా ఏ ఆధారాలూ లేవు. ఖదీజా అందరి కన్నా ముందు తన భర్త ప్రవక్త అని నమ్మింది కాబట్టి ఆమె మొదటి భక్తురాలని ముస్లిముల నమ్మకం. ఇలా మహమ్మదును మొదట నమ్మి అతని మతంలో చేరింది అతని ఇంటి సభ్యులు మరియు మహమ్మదుకు ఆప్తమిత్రులు. మహమ్మదును పెంచిన అతని పెదనాన్న అబూ తాలీబు మాత్రం జీవితాంతం తన పాత మతానికే కట్టుబడి ఉంటానని చెప్పాడు, అదే సమయంలో మహమ్మదును ఎవరైనా బెదిరిస్తే తాను మాత్రం కాపాడుతానని చెప్పాడు.
మహమ్మదు అనుచరులలో కొందరు ఆలీ, జయీద్ మాత్రమే చిన్న పిల్లలు. ఆలీ అబూ తాలీబు యొక్క కొడుకు. జయీదు గురించి కొంచెం చెప్పాలి. జయీదును ఖదీజా యొక్క అల్లుడు అనేక బానిసలతో పాటు తీసుకువచ్చి ఖదీజాను నచ్చిన బానిసను తీసుకోమంటే ఖదీజా జయీదును తన బానిసగా తీసుకుంది. మహమ్మదు జయీదును చూచి తనకు బానిసగా కావాలని అడిగితే ఖదీజా ఇచ్చివేసింది. మహమ్మదు జయీదును బానిసలా కాకుండా కొడుకులా చూచుకున్నాడు. జయీదు మహమ్మదు వద్ద ఉన్నాడని తెలిసిన జయీదు తండ్రి మహమ్మదు వద్దకు వచ్చి తన కొడుకును తనకు ఇచ్చివేయమని అందుకు ప్రతిగా ఎంతైనా ధనాన్ని ఇస్తానని చెప్పాడు. మహమ్మదు జయీదును ఎవరి వద్ద ఉండాలో నిర్ణయించుకోమని చెప్పగా, జయీదు మహమ్మదు వద్ద ఉంటానని చెప్పాడు. అప్పుడు మహమ్మదు జయీదును దత్తతచేసుకుని తన కొడుకుగా ప్రకటించాడు. మహమ్మదు పుత్రులలో జయీదు ఒక్కడే యుక్తవయస్సు వచ్చేవరకు బ్రతకగలిగింది. మహమ్మదుకు ఇతర భార్యలద్వారా అనేకమంది పుత్రులుపుట్టినా ఎవ్వరూ ఎక్కువకాలం బ్రతుకలేదు. మహమ్మదు చనిపోయేనాటికి కొడుకులుగా ఒక్కరు కూడా బ్రతికిలేరు. జయీదు కూడా మహమ్మదు కన్నా ముందే చనిపోయాడు.
మహమ్మదు యొక్క మొదటి అనుచరులలో ముఖ్యులు అబూ బక్ర్, సాద్, జొబెయిర్, తల్హా, ఉత్మాన్, అబ్ద్ ఉల్ రెహ్మాన్, ఒబెయిదా, అబూ సల్మా, అబూ ఒబెయిదా వంటి వారు కొందరు. వీరందరి కన్నా ఉమర్, హమ్జాలను తన మతంలోకి మార్చుకోగలగడం మాత్రం మహమ్మదు యొక్క అదృష్టం. తొలి నాలుగు సంవత్సరాలలో మహమ్మదు యొక్క అనుచరులుగా మొత్తం ౩౩ మంది ఉండేవారు. మహమ్మదు తాను ప్రవక్తనని అప్పటి దేవుళ్లందరూ నిజమైన వారు కాదనీ వారిని దూషించాడు. మొదట వీటిని తేలిగ్గానే తీసుకున్నారు అక్కడి ప్రజలు. కొన్నాళ్ళ తరువాత మహమ్మదు ఉపన్యాసాలిస్తూ దారిన వెడుతున్నా వారందరినీ పిలుస్తూ తన మతంలోకి చేరమన్నాడు. వీటిని అక్కడి పౌరులు పెద్దగా పట్టించుకోలేదు. వారందరూ “ఆ అదిగో స్వర్గాలగురించి మాట్లాడే అబూ ముత్తాలిబ్ మనవడు చూడండి” అని అనుకుని పెద్దగా పట్టించుకోలేదు. మహమ్మదు తన నాలుకకి పదును పెంచి ఎప్పుడైతే అక్కడి పౌరులు పూజిస్తున్న దేవతలను దూషించడం మొదలుపెట్టాడు. మహమ్మదు దేవతలను తిట్టి ఊరుకోలేదు, అక్కడి పౌరులందరినీ ఉద్దేశించి వారి పూర్వీకులందరూ నరకంలో ఉన్నారని తనను నమ్మనందుకు బాధలు అనుభవిస్తున్నారని దెప్పటం మొదలుపెట్టాడు.దీంతో అక్కడి పౌరులకు అతని మీదా ఏహ్యత ఏర్పడింది. అది కోపంగా రూపుదాల్చడానికి పెద్ద సమయం పట్టలేదు. తమ దేవుళ్ళని తిట్టేసరికి అక్కడి పౌరులు తట్టుకోలేక్ మహమ్మదు అనుచరులను హింసించడం మొదలుపెట్టేవారు. ఇది ఎక్కువగా ప్రముఖ కుటుంబాలకు చెందనివారిని మాత్రమే హింసించేవారు.
మధ్యలో ఒకసారి కొంతమంది ముస్లిములు (పదకొండు మంది) తమ భార్యా బిడ్డలతో సహా అబిస్సీనియాకు పారిపోయారు. వారిని వెంటాడిన ఖొరేషియా తెగ ప్రజలు వారిని పట్టుకొనేలోపే వారు ఓడ ఎక్కు వెళ్ళిపోయారు. మనం ఇక్కడ కొన్ని మార్పులు గమనించవచ్చు. ఇలా ముస్లిములను (ముసల్మానులు) వేధించకమునుపు (చేజేతులారా చేసుకున్నది) సందేశాలు కాస్త చిన్నగా (పావుపేజీ), అందంగా, భాష అంతా ప్రశాంతంగా ఉండేవి. కానీ ముస్లిముల మీద వేధింపులు ఎక్కువయ్యేకొద్దీ సందేశాలలో కోపం, ఇతరులను తిట్టడం, పొడవు (ఒకటి నుంచి ఒకటిన్నర పేజీ) బాగా ఎక్కువయ్యాయి. ఇలా కొన్ని కొన్ని సార్లు కొన్ని సందేశాలు ఇతర సందేశాలను తప్పనేవి. ఒక సందేశం ముందు వచ్చిన సందేశం తప్పని, ఇప్పుడు వస్తున్నది మాత్రమే నిజమని చెప్పేవి. ఒక చిన్న ఉదాహరణ చూద్దాం.
మూడు నెలలు కూడా గడవకుండానే వారిలో కొందరు వెనుకకు తిరిగి వచ్చారు. అలా రావడానికి ఒక కారణం ఉంది. ఈ సంఘటన గురించి హిషామ్ ఒక రకంగా చెబితే తబరి, వాకిడి మరో రకంగా చెప్పారు. (వీరు ముగ్గురు వ్రాసినవే ఇప్పటికీ ముస్లిములకు ప్రామాణికం) మహమ్మదు యొక్క ధ్యేయం మక్కావాసులనందరినీ తన మతంలోకి మార్చుకోవాలని. కానీ తనను అంగీకరించింది కేవలం యాభైమంది మాత్రమే అది కూడా మిగతా కుటుంబాలు, సంఘానికి వ్యతిరేఖంగా. తనకు తెగలో ముఖ్యమైన నాయకులందరూ వ్యతిరేఖంగా ఉన్నందున మహమ్మదు చాలా నీరసపడిపోయాడు. తమ అలవాటులో భాగంగా ఒకరోజు మక్కాలో ఉన్న పెద్దలందరూ కాబా గుడులో కూర్చొని అన్ని విషయాలగురించి చర్చించుకుంటున్నారు. అప్పుడు మహమ్మదు అక్కడికి వచ్చి స్నేహపూర్వకంగా అక్కడ కూర్చొని మొదట దైవదూత తనకు ఎలా కనబడ్డాడని సందేశాన్ని వినిపించి తరువాత ఈ సందేశాన్ని వినిపించాడు.










అల్-ఉజ్జా, ఆల్-మనాత్, అల్-లత్ అనే వారు అప్పటి కాబా ప్రధాన దేవుడైన అల్లా యొక్క కుమార్తెలు. తమ దేవతల పేర్లు వినపడగానే మహమ్మదుతో పాటు అందరూ అప్పుడు నమస్కరించారు. ఇది విని అందరూ చాలా సంతోషించి అప్పుడు మహమ్మదును పొగిడారు. తమలో ఒకడని మెచ్చుకున్నారు. ఆ సాయంత్రం మహమ్మదు ఇంటిలో ఉండగా వచ్చిన సందేశం ఇది “తాను ఇవ్వని సందేశాన్ని తాను ఇచ్చానని ఎందుకు చెప్పావని దేవుడు కోపంగా ఉన్నాడు. ఆ దేవతల పేర్లు చెప్పినది దేవుడు కాదనీ, సందేశాన్ని మధ్యలో సైతాను మార్చివేసాడు”. వీటినే సాతానిక్ వెర్సెస్ (Satanic Verses) అంటారు.
ఈ సంఘటన జరిగాక మహమ్మదు మీద ఉన్న అభిప్రాయం మారిపోయింది. అందరూ సందేశాలు నిజము కాదని అనుకోవడం మొదలుపెట్టారు. ఒకవేళ నిజమేఅయితే, ఏవి నిజం, ఏవి కావు? సైతాను కూడా సందేశాలు పంపగలుగుతున్నాడంటే మహమ్మదును ఎంతమాత్రం నమ్మగలం? అని అనుకున్నారు. ఇక అక్కడి నుంచి మహమ్మదును అతని అనుచరులను హింసించడం ఎక్కువయ్యింది.
ఇలాంటి సమయంలో ఖురేషియా తెగవారు తమ దేవతలను తిట్టడంతో కోపం వచ్చి అబూ తాలీబుకు చెప్పారు. అబూ తాలీబు తాను మాత్రం తన పాత మతంలోనే ఉంటానని చెప్పాడు. వారు అలా ప్రవర్తించడంలో వింతలేదు. ఎందుకంటే తమ కళ్ళముందు పుట్టి, నలభై సంవత్సరాలు పెరిగిన వ్యక్తి హఠాత్తుగా నాకు దేవుడినుంచి సందేశాలు వస్తున్నాయి, మీరు పూజిస్తున్నది రాళ్ళను, మీ తాతముత్తాతలు అందరూ నరకంలో ఉన్నారు, మీరు అందరూ నన్నే పూజించండి అంటే అక్కడ ఉన్న వారందరికీ కోపం వచ్చింది. మొదట అతనికి పిచ్చి పట్టిందనుకున్నారు. అందుకు వారు ఖదీజా వద్దకు వచ్చి, నీ భర్తకు మేము సహాయం చేయిస్తాము, మంచి వైద్యుడిని చూడు అని చెప్పారు. ఇలాగే అబూ తాలీబుకు కూడా చెప్పారు. కానీ ఖదీజా తన భర్తకు సహకారాన్ని అందించింది. ఇలా కొంత కాలం మహమ్మదు వారి దేవతలను తిట్టడం భరించలేక వారు అతని సంవాదానికి సిద్దమయ్యారు. అప్పుడూ మహమ్మదు మొదట బాగానే తన దేవుని గురించి వాదించినా మధ్యలో ఖురేషియావారు పైచేయి సాధించడంతో వాదన అర్థాంతరంగా ఆపేసి మళ్ళీ వారినీ వారి దేవతలను తిట్టడం మొదలుపెట్టాడు. ఖదీజా ధనవంతురాలవడం వలన, తాలీబు సహాయం చేయడం వలన మాత్రమే మిగతాతెగవారు మహమ్మదును చంపకుండా వదిలివేసారు. ఇలా ఫ్యామిలీ బ్యాక్గ్రౌండు లేని వారిని మాత్రం బాగా హింసించారు.
ఖురేషియా తెగలో కొంతమంది ఒకసారి నీ దేవుడిని నీకు మంచి మంచి పూలతోటలు, అమితమైన ధనం, బంగారం ఇవ్వమని చెప్పు, అప్పుడు మేము నిన్ను నమ్ముతాము అని అడిగారు. అందుకు మహమ్మదు నేను వచ్చినపని అదికాదు, నేను అలా అడుగను అని చెప్పాడు. అప్పుడు వాళ్ళు సరే స్వర్గాన్ని నీ మీద పడవేయమని మీ దేవుడికి చెప్పుమని అడుగగా, అందుకు మహమ్మదు అదంతా నా దేవుడి ఇష్టం అని సమాధానం చెప్పాడు. అప్పుడు అందులో ఒకడు సరే మేము నిన్ను చంపుతాము, నీ దేవుడు అతని దూతలను వెంటబెట్టుకుని వస్తారేమో చూద్దాం అని అన్నారు.
ఇక ఇలా కాదని ఖురేషియా తెగ వారు ముస్లిములు ఎవ్వరూ తమవారిని వివాహం చేసుకోకూడదని ముస్లిములమీద సామాజిక, ఆర్థికమైన ఆంక్షలు విధించారు. ముస్లిములను బహిష్కరించారు. ఇది చాలా సత్ఫలితాలను ఇచ్చింది. మూడు సంవత్సరాలపాటు మహమ్మదుకు కాలూ చెయ్యీ ఆడలేదు. మహమ్మదు, అతని అనుచరులకు మక్కాలో ఏమీ పుట్టలేదు. ఒకవేళ ఎవరైనా ఏమైనా అమ్మాలంటే చాలా అధికధరకు అమ్మేవారు. ఇలా కొంతకాలం గడిచాక ముసిముల పరిస్థితి చాలా దారుణంగా మారింది. చుట్టుపక్కలవారికి ముస్లిముపిల్లల ఆకలి కేకలు వినపడేవి. మహమ్మదు, ముస్లిముల స్థితి మీద జాలి పడి ఖురేషియా తెగవారే అతని మీద ఉన్న ఆంక్షలను రద్దుచేసారు కాని ఎవ్వరూ ముస్లిములుగా మారలేదు. మహమ్మదును కాబాలో ప్రతీ సంవత్సరం జరిగే ఉత్సవాలకు మాత్రం రానిచ్చేవారు. అప్పుడు మహమ్మదు అక్కడ ఉన్న వారందరినీ ఉద్దేశించి అల్లాను పూజించమని చెప్పేవాడు. దానికి వారు ఎవ్వరూ పెద్దగా పట్టించుకోలేదు. అప్పటికి మహమ్మదుకు యాభై సంవత్సరాలు.
సశేషం. (తరువాయి టపాలో ఖదీజా, తాలీబు మరణం)
Muir = Life of Mahomet – William Muir.